Санитарлық -химиялық зерттеулер зертханасының тамақтану гигиенасы бөлімінің күнделікті тәжірибесінде біз қызықы фактіге жиі кездесеміз – ол қатты піскен баклажандардаың құрамынан саланиннің табылу фактісі. Қара түсті қабығымен ерекшеленетін піскен баклажандарда алкалоид-соланин көп мөлшерде болады. Дәл осы улы баклажанға бәріне белгілі ащы дәм береді. Жидек неғұрлым піскен болса, онда соланин соғұрлым көп болады. Денеге кіргенде, бұл алкалоид диарея, жүрек айну, құсу, іштің түйіліп ауруы, құрысулар, ентігуді тудырады. Улану белгілері жұмыртқа ақуызымен немесе сүтпен, сондай-ақ көп су ішу арқылы жойылады.
Соланин-бұл өсімдіктерде пайда болатын және оларды әртүрлі зиянкестерден қорғайтын улы алкалоид. Бұл оның өсімдік әлеміндегі пайдалылығы.
Егер жемістерде соланин болса, олардың жасыл еті сары-қоңыр түске айналады. Таза ақ түсті целлюлоза бар жемістерде соланин жоқ, олардың бірден қоңыр бола қоймайды.
Жемістерде соланиннің жиналуына құрғақ ыстық ауа-райында топырақтағы ылғалдың болмауынан болады.
Улану қаупін азайту үшін, сондай-ақ жағымсыз ащы дәмдә кетіру үшін баклажаннан қабығын аршып, кесіп, тұздалған суға 30 минутқа салып қою керек. Осы қарапайым манипуляцияның нәтижесінде соланин концентрациясы 30% төмендеуі мүмкін. Бұл туралы ғылыми журналдарда жазылған.
Шикі түрінде баклажанды тамаққа қолданбайды. Баклажан жемістерінен икра дайындайды, оларға ет салып пісіреді, басқа көкөністермен қоса қуырады, кептіреді, тұздайды ( олар саңырауқұлақтарды алмастыра алады), маринадтайды және консервілейді. Баклажандар әртүрлі ұлттық тағамдарда кеңінен қолданылады.
